هواپیماهای بدون سرنشین یا همان پهپاد ها به سرعت دارای نقش جدایی ناپذیر در زندگی ما شده‌اند. مواردی همچون اکتشافات و تصویربرداری هوایی و یا (همان‌طور که قبلا گفته شد) تحویل سفارشات. اما به زودی ممکن است تکنولوژی درون ها به سمتی جدید سوق پیدا کند: حمل و نقل انسان‌ها.
شرکت هوافضای فلایت (Flyt Aerospace) در حال توسعه دادن سیستمی است که در پروانه‌های درون‌های کوچکی که در بازار وجود دارد، تا بتواند قدرت حمل آنها را افزایش دهد. تاکنون سیستم آنها در آزمایشات صورت گرفته توانسته است یک انسان را تا حدود ۶۰ سانتی‌متر و برای ده دقیقه از زمین بلند کند؛ البته که آنها امیدوارند در آینده بتوانند به نتایج بهتری برسند.
قدرت درون‌ها
درون‌ها به سرعت در زندگی همه‌ی ما حضور پیدا کرده‌اند. چه آن‌که در ابتدا از آنها برای ماموریت‌های محرمانه‌ی نظامی استفاده می‌شد و چه اکنون که از آنها در برای اوامر بسیاری همچون عکاسی، تحویل بسته‌ها و یا تامین امنیت منازل و اماکن تجاری اسفاده می‌شود. اما اکنون شرکت فلایت درنظر دارد از آنها در مسیر کاملا جدیدی استفاده کند: حمل‌و‌نقل شخصی. این شرکت در حال ساخت سیستمی است که با اتصال چندین پروانه یک درون واحد را تشکیل می‌دهد و از آن برای جابجایی انسان و کالا استفاده می‌شود.
تحویل بار از طریق درون‌ها معمولا محدود به اجناسی با اندازه‌های کوچک می‌شود. بعبارت دیگر، اجناسی که داخل محفظه درون جای می‌گیرند. اما کارکنان شرکت فلایت در تلاشند اندازه این محفظه را افزایش دهند و حتی آن را به اندازه‌ای برسانند که بتوان یک انسان را در آن جای داد و چنانچه موفق عمل کنند، این فناوری توانایی دگرگون ساختن نحوه‌ی مسیرهای حمل و نقل و حتی معماری شهرسازی را دارد؛ می‌تواند مشکلات ترافیکی را بهبود ببخشد و حتی انقلابی در عرصه حمل و نقل و پخش بوجود بیاورد.
شرکت هوافضای فلایت
موفق‌ترین پروژه آن ها Flyt 16 نام دارد که توانایی حمل انسان را دارد. این محصول از ۱۶ پروانه هواپیما که انرژی خود را از باتری‌های لیتیومی‌دریافت می‌کنند، تشکیل شده است. وزن درحالت آماده برای پرواز چیزی در حدود ۱۵۹کیلوگرم است و می توانند به همراه سرنشین به مدت ده دقیقه و در فاصله ۶۰-۹۰ سانتی متری به پرواز در بیاید.
اما هدف شرکت فلایت فقط در همین خلاصه نمی‌شود. آنها در نظر دارند که عملیات پرواز دِرون بی‌نقص صورت گیرد، از همین رو برای استفاده کننده ابزار فرود نیز قرار داده‌اند. این به آن معنی‌است که سیستم پروازی دِرون می‌تواند با بارهای سنگین را حمل کند و تحت کنترل به مقصد برسد. این بار سنگین می‌تواند محموله، انسان و یا هر چیز دیگری باشد.
عصر جدید پرواز
درون شرکت فلایت یکی از چند روش جدید و خارق‌العاده ای است که تعریف جدیدی از پرواز را ارائه کرده است. چندین پروژه مختلف در تلاشند تا ایده‌هایی همچون جت‌پک را دوباره به کار بگیرند. ایده‌هایی همچون The JB9 و جت‌پک زمین گلف از این دسته‌اند.
همچنین می‌توان از سولار ایمپالس ۲ که توانست خود را به‌عنوان اولین هواپیمایی که از انرژی خورشیدی استفاده می‌کند نام برد. قطعا روزی خواهد رسید که این نوع از هواپیماها همه‌گیر شوند و همه ما هواپیماهای خورشیدی استفاده خواهیم کرد. لازم به یادآموری نیست که اکنون نیز بعضی از هواپیماها مجهز به سیستم‌های روبوتیک شده اند. در این زمینه آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفتهٔ دفاع (DARPA) آزمایشی در رابطه با ربات‌های کمک خلبان انجام داد که حتی ربات به تنهایی هواپیما را کنترل می‌کرد.
عصر جدید پرواز فرا رسیده و حمل و نقل انسان حتی در مقیاس‌های کوچک، بعدهای جدیدی به خود گرفته است. انتظار برای اتفاقاتی که در آینده رخ خواهد داد، دشوار خواهد بود!
